Op naar Val Thorens

Skidag 4 alweer! Het ontbijt ritueel loopt weer gesmeerd en we staan heerlijk op tijd op de piste. Het is behoorlijk licht, droog en er staat veel minder wind. We starten met de lift Les Menuires. Als we uit de lift stappen blijkt de lift naar de Col de la Chambre al te lopen. Dus die nemen we. Boven pakken we de Pluviometre naar Val Thorens. Hoewel het zicht niet optimaal is, is de afdaling wel heel fijn. In Val Thorens is het druk. Dus we skiën snel door naar de Boismint. Inmiddels trekt het weer snel dicht en gaat het behoorlijk sneeuwen. We besluiten dan ook maar via de Boulevard de Cumin terug naar Menuires te gaan. We pakken de Doron en gaan koffie drinken bij het restaurantje vlak bij onze huisjes. 

Er wordt getwijfeld of we verder moeten gaan met skiën. Maar dan ineens breekt de lucht open en schijnt de zon. We zien ineens alle toppen en de top van de la Masse ligt volledig in de zon. Gauw omhoog dus naar la Masse. Het uitzicht is prachtig. Een heerlijke afdaling volgt. Het skiën gaat ons allemaal ineens een stuk makkelijker af.

Daarna gaan we via de Doron weer terug naar de andere kant. Daarna weer omhoog naar de Mont de la Chambre. We pakken de blauwe afdaling naar beneden en stoppen bij het eerste terras. Tijd voor een lunch in de zon! 
Heerlijk dat hebben we de afgelopen dagen echt gemist.

Na de lunch trekt het weer dicht en gaat het weer sneeuwen en dat blijft het de rest van de dag doen. Maar die 2 uur in de zon was de verrassing van de dag!

De rest van de middag wordt er lekker geluierd, gestudeerd of gelezen. 
Erik en ik maken een traybake wat voor 8 personen een logistieke uitdaging is. Maar het lukt en we eten lekker. 

Het sneeuwt nu nog steeds, maar alle weersites zijn het er over eens dat morgen de zon gaat schijnen! We hopen het, want sneeuw is er nu wel genoeg gevallen. 
 

Tot slot nog een gedicht van onze huisdichter:

Winterpret

Koude handen koude tanden

Koude benen, koude tenen-koude knieën

Altijd vreugde, bij het skiën.

Joost van Zonneveld

🌨️🌦️☀️ -6 graden